Consellos básicos para ensinar programación

Obviamente isto está orientado ao profesorado de ensinanza secundaria (e incluso primaria):

  • Siga unha aprendizaxe en espiral, non lineal. Escape no posible da taxonomía absurda. Nada desincentiva máis a motivación por aprender que ter que aprender un montón de cousas sen poder aplicalas. Por exemplo, un erro moi frecuente en programación é a explicación dos tipos de paradigmas da programación antes de empezar a programar, co que se convirte nun coñecemento taxonómico, en ningún caso significativo para o alumnado, por que non ten adquiridas as ferramentas necesarias para comprender os diferentes paradigmas.
  • Poña exercicios divertidos e próximos á realidade, dentro do posible ;-). Observa a diferenza entre, por exemplo, poñer un exercicio para programar multiplicacións e divisións a secas e un no que calcules a letra do teu DNI.
  • Aprendizaxe baseada en retos, problemas, proxectos: isto é unha recomendación xeral de ensinanza! ;-)
  • Faga mapas conceptuais ou cando menos intente conectar o que está a traballar dentro dun marco lóxico.  O principal obxectivo do mapa conceptual é estrururar os conceptos aprendidos e conséguese facendo o mapa, non visualizando un xa feito.
  • Desenvolva o pensamento computacional: véxase a nosa sección Antes de Scratch.
  • Desenvolva (aínda máis) o pensamento computacional: Que teñen en común as disitintas linguaxes de programación?. Iso que teñen en común é o noso obxectivo de ensinanza, a linguaxe concreta coa que traballemos é só unha ferramenta para acadar eses obxectivos, non unha fin.
  • A mecanografía é necesaria: invirte tempo nisto e gañarás tempo despois.
  • Adicar máis tempo á ensinanza musical. Nalgunha investigación futura quedarán demostrados os beneficios académicos de adicar tempo á ensinanza musical para mellorar a aprendizaxe das matemáticas, a programación, as linguas estranxeiras...Só dende unha ignorancia didáctica maiúscula podemos ter e apoiar unha lei educativa e unha administración que restrinxe e menoscaba a formación musical do alumnado nas etapas de Primaria e Secundaria.
  • O que ten que saber o alumnado de ordenadores e sistemas operativos:
    • Uso dinámico de (múltiples) interfaces.
    • Manexar significativamente os conceptos de ficheiro, carpeta, formato, ruta, ligazón...
  • A escribir programas (ben, ou mellor) se aprende lendo: lea programas, faga diagramas, analice a estrutura...
  • Comentar un programa é unha boa ferramenta de aprendizaxe e avaliación.
  • Facer programas e retos (e avalialos) en parella e en grupo, como na vida real.
  • Desenvolver o pensamento computacional (outra vez?) de xeito indirecto, preferentemente con xogos. Aprender xogando é a mellor forma de aprender (véxase calquera libro de Neuroeducación)
  • Free software is for free people!: a informática ten compoñente ética e política.
  • Evita as malas prácticas informáticas:
    • Adicar moito tempo a explicar un programa, os seus menús e interface.
    • Ensinar e fomentar plataformas pechadas e softwate privativo
    • Os diagramas de fluxo permiten revisar un algoritmo, pero non son bos para escribilos/deseñalos dende cero.
  • A avaliación é importante cando aporta información e cando motiva; adica tempo a desenvolver ferramentas de avaliación útiles.

Temos afondado máis na didáctica da programación no noso traballo anterior na páxina Código Octopus: