Obviamente isto está orientado ao profesorado de ensinanza secundaria (e incluso primaria):
- Siga unha aprendizaxe en espiral, non lineal. Escape no posible da taxonomía absurda. Nada desincentiva máis a motivación por aprender que ter que aprender un montón de cousas sen poder aplicalas. Por exemplo, un erro moi frecuente en programación é a explicación dos tipos de paradigmas da programación antes de empezar a programar, co que se convirte nun coñecemento taxonómico, en ningún caso significativo para o alumnado, por que non ten adquiridas as ferramentas necesarias para comprender os diferentes paradigmas.
- Poña exercicios divertidos e próximos á realidade, dentro do posible ;-). Observa a diferenza entre, por exemplo, poñer un exercicio para programar multiplicacións e divisións a secas e un no que calcules a letra do teu DNI.
- Aprendizaxe baseada en retos, problemas, proxectos: isto é unha recomendación xeral de ensinanza! ;-)
- Faga mapas conceptuais ou cando menos intente conectar o que está a traballar dentro dun marco lóxico. O principal obxectivo do mapa conceptual é estrururar os conceptos aprendidos e conséguese facendo o mapa, non visualizando un xa feito.
- Desenvolva o pensamento computacional: véxase a nosa sección Antes de Scratch.
- Desenvolva (aínda máis) o pensamento computacional: Que teñen en común as disitintas linguaxes de programación?. Iso que teñen en común é o noso obxectivo de ensinanza, a linguaxe concreta coa que traballemos é só unha ferramenta para acadar eses obxectivos, non unha fin.
- A mecanografía é necesaria: invirte tempo nisto e gañarás tempo despois.
- Adicar máis tempo á ensinanza musical. Nalgunha investigación futura quedarán demostrados os beneficios académicos de adicar tempo á ensinanza musical para mellorar a aprendizaxe das matemáticas, a programación, as linguas estranxeiras...Só dende unha ignorancia didáctica maiúscula podemos ter e apoiar unha lei educativa e unha administración que restrinxe e menoscaba a formación musical do alumnado nas etapas de Primaria e Secundaria.
- O que ten que saber o alumnado de ordenadores e sistemas operativos:
- Uso dinámico de (múltiples) interfaces.
- Manexar significativamente os conceptos de ficheiro, carpeta, formato, ruta, ligazón...
- A escribir programas (ben, ou mellor) se aprende lendo: lea programas, faga diagramas, analice a estrutura...
- Comentar un programa é unha boa ferramenta de aprendizaxe e avaliación.
- Facer programas e retos (e avalialos) en parella e en grupo, como na vida real.
- Desenvolver o pensamento computacional (outra vez?) de xeito indirecto, preferentemente con xogos. Aprender xogando é a mellor forma de aprender (véxase calquera libro de Neuroeducación)
- Free software is for free people!: a informática ten compoñente ética e política.
- Evita as malas prácticas informáticas:
- Adicar moito tempo a explicar un programa, os seus menús e interface.
- Ensinar e fomentar plataformas pechadas e softwate privativo
- Os diagramas de fluxo permiten revisar un algoritmo, pero non son bos para escribilos/deseñalos dende cero.
- A avaliación é importante cando aporta información e cando motiva; adica tempo a desenvolver ferramentas de avaliación útiles.
Temos afondado máis na didáctica da programación no noso traballo anterior na páxina Código Octopus: